یک تصمیم سرنوشت ساز

شما می توانید با یک تصمیم همین الان هویتتان را تغییر دهید.

پیش از هرچیز ما باید با نگاهی متفاوت به خود بنگریم و آنگاه برای پشتیبانی از آن به کارهای جدید دست بزنیم.

بیشتر ما به نادیده گرفتن موفقیتها و تمرکز بر شکستهایمان گرایش داریم و چنین گرایشی باورهای محدودیت آفرین ما را تقویت می کند.

باید دست به ایجاد تغییر بزنید و بر اساس تجربه هایتان هویتی جدید از خود تعریف کرده و در نتیجه تغییر کنید.

پایان

هر نقطه................................

سرآغاز

خط دیگریست------------------

اگر نمی توانید پرواز کنید

بدوید

اگر نمی توانید بدوید

راه بروید

اگر نمی توانید راه بروید

سینه خیز بروید

در هر صورت

هر کاری که انجام می دهید باید رو به جلو باشد

زندگی دیکته ای نیست که آن را به ما گفته بودند و گفته باشند و خواهند گفت!!!

زندگی انشایی است که خود باید بنگاریم

باشد که موضوع انشای زندگی ات

  خدا

مقدمه اش

عشق او

و انتهایش

نگاه او

باشد.

امام صادق (ع) می فرمایند:

کسی که می خواهد بداند نماز او پذیرفته شده یا نه،

باید ببیند آیا نمازش او را از زشتیها و ناپاکیها دور کرده است؟

پس به اندازه ای که دور کرده باشد همانقدر از نمازش پذیرفته شده است.

هر روز صبح وقتی خورشید طلوع می کند غزال شروع به دویدن می کند و می داند سرعتش باید از یک شیر بیشتر باشد تا کشته نشود

و

هر روز صبح وقتی خورشید طلوع می کند شیر شروع به دویدن می کند و می داند باید سریعتر از آن غزال بدود تا از گرسنگی نمیرد.

مهم نیست غزال هستی یا شیر

با طلوع خورشید دویدن را آغاز کن.

امام علی (ع) می فرمایند:

تیزی زبانت را به سوی کسی که به تو حرف زدن آموخته

نشانه نرو

امام علی (ع) خطاب به قنبر که می خواست به کسی که به او ناسزا گفته بود ناسزا گوید فرمود:

آرام باش قنبر.

دشنام گوی خود را با سکوت خوار و شکسته بگذار

تا

خدای رحمان را خشنود و شیطان را ناخشنود کرده و دشمنت را کیفر داده باشی.

قسم به خدایی که دانه را شکافت و خلایق را را بیافرید،

مومن، پروردگار خود را با چیزی همانند بردباری و گذشت خشنود نکرد

و

به شیطان با حربه ای چون خاموشی به خشم نیاورد و احمق را با چیزی مانند سکوت، کیفر نداد.

از یکی از معصومین علیه السلام پرسیدند:

چرا هر چه دعا می کنیم مستجاب نمی شود؟

فرمودند:

لانکم تدعون من لا تعرفونه

زیرا شما کسی را می خوانید که نمی شناسید

- درد ما  خدانشناسی است!

باید به اندازه ی خودمان خدا را بشناسیم

وقتی خدا را در حد توانت شناختی همه کارهایت درست می شود همه مشکلات حل می شود

شناخت خدا مراتب دارد باید به اندازه ی خودمان خدا را بشناسیم.

امام محمد باقر (ع) می فرمایند:

اگر به تو ستم کردند تو ستم نکن

اگر به تو خیانت کردند تو خیانت مکن

اگر تو را تکذیب کردند تو خشم نگیر

اگر تو را ستایش کردند دلخوش نشو

اگر تو را سرزنش کردند دلگیر مشو

بلکه درباره آن فکر کن

اگر دیدی آنچه می گویند راست است خود را اصلاح کن و اگر دیدی درست نیست پس بدان که خود را مدیون تو کردند و برای جبران این دین، از ثوابهای او به تو هدیه می دهند و از گناهان تو کم کرده، در نامه اعمال او قرار می دهند.

امام علی (ع) می فرمایند:

چه بسیار است عبرتها و چه اندک است عبرت گرفتن

می خواهید چگونه کسی باشید؟

بعد از فهمیدن اینکه چه گونه کسی هستید وقت آن رسیده که بگویید دوست دارید چگونه کسی باشید؟

زندگی ما آن روزی متحول می شود که تصویری شفاف و روشن از کسی که می خواهیم باشیم ایجاد کنیم، این تصویر را نزدیک کنیم و در آن گام نهاده و شروع به زندگی کنیم حتی اگر محیط پیرامون با ما هماهنگ نباشد.

هیچ چیز نمی تواند منش ما را تغییر دهد و منش و شخصیت ما همیشه می تواند پشتوانه ما باشد زیرا دنیای بیرون آنچه را ما در درون خود حقیقی و واقعی می دانیم بازمی تاباند.

روزیکه خود را با معیارهایی برتر تعریف و براساس آن معیارها زندگی کنید و روزی که بدانید شما چنان کسی هستید روزی است که دنیای شما شروع به تغییر خواهد کرد.

تمرین ۲

شما به راستی کیستید؟؟؟؟؟؟؟

فقط چیزهایی را که ایده و نظری در مورد آنها دارید یادداشت نکنید بلکه چیزهایی را بنویسید که از آنها مطمئن هستید.

برای تغییر دادن هویتتان نیز می توانید همین گونه عمل کنید

یعنی بروید برای آن پشتوانه هایی ایجاد کنید و کارهایی کنید که چنان افرادی انجام می دهند.

حضرت فاطمه زهرا (س) می فرمایند:

هر که عبادت خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برد

خداوند عزوجل بهترین کاری را که به صلاح اوست برایش فرو فرستد

هویتتان را تغییر دهید تا زندگیتان تغییر کند

یعنی باورمان درباره ی هویتمان تغییر کند تا بتوانیم سرنوشتمان را تغییر دهیم. مثلا تا زمانیکه باور داریم انسان بدشانسی هستیم خوش شانسی به سراغمان نخواهد آمد چون اگر هم بیاید نمی توانیم آن را ببینیم پس

باورهایمان در خصوص کیستی مان تعیین می کند که چه کارهایی را انجام خواهیم داد و چه کارهایی را انجام نخواهیم داد و این ربطی به تواناییهای ما ندارد.

نیروی هویت بسیار شگرف است. ما همیشه به گونه ای سازگار با هویتمان رفتار می کنیم حتی اگر هویتمان منفی باشد.

عناصری که با یقین و اطمینان کامل از آنها برای تعریف و توصیف خود استفاده می کنید بازگوکننده ی هویت شماست.

تمرین اول: برگه ای کاغذ برداشته  و بگویید کیستید؟ باورهایتان را بنویسید. با جزئیات بنویسید تا بتوانید پی به هویت دقیق خود ببرید.

پیامبراکرم (ص) فرمودند:

فاطمه  پاره تن من است هر آنچه او را ناراحت کند مرا ناراحت کرده است

و

هر آنچه او را خشنود سازد مرا خشنود  ساخته است.

هر که عبادت خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برد

خداوند عزوجل بهترین کاری را که به صلاح اوست برایش فرو فرستد

باورهای ما در مورد هویتمان، چارچوبهایی را می آفریند که زندگی مان را در محدوده ی آن سپری می کنیم و این به باوری چون اینکه آیا خودمان را احمق یا باهوش می پنداریم محدود نیست.

باورهای ما در مورد هویتمان تعیین می کند که چه کارهایی را انجام خواهیم داد و چه کارهایی را انجام نخواهیم داد و این ربطی به تواناییهای ما ندارد.

نیروی هویت بسیار شگرف است. ما همیشه به گونه ای سازگار با هویتمان رفتار می کنیم حتی اگر هویتمان منفی باشد

منبع:خودت را بشناس (آنتونی رابینز)

دعای امام سجاد (ع) وقتی روزی بر او تنگ می شد

۱- بارالها! تو ما را در ارزاق و روزیهایمان به نوعی سوءظن و در زندگیهایمان ما را به درازی آمال و آرزو امتحان کردی تا آنجا که روزیهای خود را از روزیخوارانت خواهش و طلب کردیم و در آرزوهایمان به عمر بلند سالخوردگان طمع نمودیم

۲- پس بر محمد و آل او درود فرست و ما را یقینی صادق مرحمت کن که بدان سبب از موونه و رنج جستجو آسوده مان کنی و ما را بسنده باشد و اطمینان خالصی عنایت کن تا بدان وسیله از شدت و سختی رنج معافمان فرمایی

۳- و چنان کن که آن وعده ای را که در وحی خویش بدان تصریح کرده ای و در پی اش سوگند یاد نموده ای ما را از اهتمام بازدارد ، اهتمام به رزقی که خود متکفل رسانیدن آن شده ای و مانع پریشانی خاطری ما باشد نسبت به رزقی که متعهد گشته ای که خود رسانیدن آن را بسنده باشی

۴- پس خود فرمودی و قول سخن تو حق و راست ترین سخن هاست و سوگند خورده ای و سوگند تو نیکوترین و با وفاترین سوگندهاست که (روزی شما و   هر چه بدان وعده شده اید در آسمان می باشد) و سپس فرموده ای (پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آن راست است و حق، همانگونه که شما سخن می گویید)

خداوند شما را امر می کند تا امانتها را به صاحبانشان برگردانید.

قرآن کریم

حضرت زهرا (س) یکی از پنج بانوی قدسی تاریخ جهان به شمار می‌رود و جایگاه بسیار رفیعی در دین اسلام دارد. آن حضرت (س) سومین معصوم، دختر معصوم، همسر معصوم و مادر معصوم و دارای ویژگی‌های ممتاز متعددی است.

۱۱ امام بزرگوار شیعه (علیهم السلام) از نسل حضرت فاطمه زهرا (س) هستند؛ مطابق روایات سوره و آیاتی از قرآن کریم مانند سوره کوثر، سوره انسان، آیه تطهیر و آیه مودت در حق آن حضرت (س) و همسر و فرزندانش نازل گردیده است و دوستی و دشمنی با ایشان، به منزله دوستی و دشمنی با پیامبر (ص) است.

بی‌شک بر کسی پوشیده نیست که حضرت زهرا (س) مجموع صفات پدرشان، حضرت محمد (ص) را در خود دارند. حضرت زهرا (س) نه تنها صفات پدر را در خود داشتند، بلکه هر آنچه از علم، معرفت، اخلاق وایمان پدر در دست داشتند و برای دیگران به اشتراک می‌گذاشتند، که حقیقت اسلام زنده بماند و جاودانه شود.

ضرت زهرا سلام الله علیها در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار می‌باشد. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: "فاطمه سرور زنان جهانیان است". اگر چه بنابر نص آیه شریفه قرآن، حضرت مریم برگزیده زنان جهانیان معرفی گردیده و در نزد مسلمانان دارای مقامی بلند و عفت و پاکدامنی مثال‌ زدنی می‌باشد و از زنان برتر جهان معرفی گشته است، اما او برگزیده‌ی زنان عصر خویش بوده است. ولی علو مقام حضرت زهرا (س) تنها محدود به عصر حیات آن بزرگوار نمی‌ باشد و در تمامی اعصار جریان دارد.

- مادر و پدر حضرت زهرا (س)
نام پدر حضرت زهرا (س) محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم) است که او رسول گرامی اسلام، خاتم پیامبران الهی و برترین مخلوق خداوند می‌باشد. مادر حضرت زهرا (س) خدیجه دختر خویلد، از زنان بزرگ و شریف قریش بوده است. او نخستین بانویی است که به اسلام گرویده است و پس از پذیرش اسلام، تمامی ثروت و دارایی خود را در خدمت به اسلام و مسلمانان مصرف نمود. خدیجه در دوران جاهلیت و دوران پیش از ظهور اسلام نیز به پاکدامنی مشهور بود؛ تا جایی که از او به طاهره (پاکیزه) یاد می‌ شد و او را بزرگ زنان قریش می‌ نامیدند.

پیامبر اکرم (ص)، نام فرزند عزیز خود را فاطمه گذاشتند که در مورد علت این نامگذاری در حدیثی از آن حضرت (س) آمده است:

«إنّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فَطمَ ابْنَتِی فاطِمَة وَ وُلدَها وَ مَنْ أَحَبًّهُمْ مِنَ النّارِ فَلِذلِکَ سُمّیَتْ فاطِمَة»

ترجمه: خداوند دخترم فاطمه و فرزندانش و هر کس که آن‌ها را دوست داشته باشد را از آتش دوزخ جدا کرده، به این دلیل او فاطمه نامیده شده است.

در جایی دیگر، دلیل نامگذاری ایشان به نام فاطمه را این گونه بیان کردند که از هر گونه بدی جدا و بریده شده است.

اکثر مفسران شیعی و عده‌ای از مفسران بزرگ اهل تسنن نظیر فخر رازی، آیه آغازین سوره کوثر را به حضرت فاطمه زهرا (س) تطبیق نموده‌اند و او را خیر کثیر و باعث بقا و گسترش نسل و ذریه پیامبر اکرم ذکر نموده‌اند. شایان ذکر است که آیه انتهایی این سوره نیز قرینه خوبی براین مدعاست که در آن خداوند به پیامبر خطاب می‌کند و می‌فرماید همانا دشمن تو ابتر و بدون نسل است.

طبق روایات حضرت زهرا (س) چون به دنیا پانهاد، به قدرت الهی لب به سخن گشود و گفت: "شهادت می‌دهم که جز خدا، الهی نیست و پدرم رسول خدا و آقای پیامبران است و شوهرم سرور اوصیاء و فرزندانم (دو فرزندم) سرور نوادگان هستند."

نام و القاب حضرت زهرا سلام الله علیها
نام مبارک او، فاطمه (علیها السلام) است و برای ایشان القاب و صفات متعددی همچون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه، مرضیه، نیز ذکر شده است.
فاطمه، در لغت به معنی بریده شده و جدا شده می‌باشد و علت این نامگذاری بر طبق احادیث نبوی، آنست که: پیروان فاطمه (علیها السلام) به سبب او از آتش دوزخ بریده، جدا شده و برکنارند.

زهرا به معنای درخشنده است و از امام ششم، امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که: "چون دخت پیامبر در محرابش می‌ایستاد (مشغول عبادت می‌شد)، نورش برای اهل آسمان می‌درخشید؛ همانطور که نور ستارگان برای اهل زمین می‌درخشد."

صدّیقه به معنی کسی است که به جز راستی چیزی از او صادر نمی شود. طاهره به معنای پاک و پاکیزه، مبارکه به معنای با خیر و برکت، بتول به معنای بریده و دور از ناپاکی، راضیه به معنای راضی به قضا و قدر الهی و مرضیه یعنی مورد رضایت الهی.

- کنیه های حضرت زهرا (س) 
کنیه‌ های حضرت زهرا (س) نیز عبارتند از ام الحسین، ام الحسن، ام الائمه، ام ابیها و...
ام ابیها به معنای مادر پدر می‌ باشد و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دخترش را با این وصف می‌ ستود؛ این امر حکایت از آن دارد که حضرت زهرا (س) بسان مادری برای رسول خدا بوده است. تاریخ نیز گواه خوبی بر این معناست؛ چه هنگامی که حضرت زهرا (س) در خانه پدر حضور داشت و پس از وفات خدیجه (سلام الله علیها) غمخوار پدر و مایه پشت گرمی و آرامش رسول خدا بود و در این راه از هیچ اقدامی مضایقه نمی‌نمود، چه در جنگها که فاطمه بر جراحات پدر مرهم می‌گذاشت و چه در تمامی مواقف دیگر حیات رسول خدا.